Pompei en Napels

Vandaag dinsdag de 6e juni gaan we alweer naar het laatste hotel. Nog even genieten van het mooie weer en dus lekker naar het strand want we hebben aardig gelopen en gefietst de afgelopen dagen.
Zaterdagmorgen vertrokken wij uit Paestum voor een klein ritje naar een dorpje vlakbij Pompei. Aangekomen bij het hotel konden we gelijk de koffers op de kamer kwijt. Een kamer met bubbelbad deze keer, doe eens gek. Na een welkomstdrankje en hapje besloten wij eerst naar Herculaeum ( Ercoleum) te gaan. Deze niet zo bekende opgraving lag vlakbij Napels en dit dorpje aan zee was ook slachtoffer geworden van de uitbarsting van de Vesuvius in 79 na chr. net als Pompei. Indrukwekkend om te zien dat er zoveel bewaard is gebleven van gebouwen en huizen van 2000 jaar oud.
Terug in het hotel kwamen wij erachter dat ook hier veel feesten werden gegeven. Dus ook deze avond weer zaten wij te eten tussen de gasten van een babyshower ! Wij hebben ons kostelijk vermaakt met het lekkere eten en het aanschouwen van de Italiaanse partygangers. Zondagochtend eerst bij het zwembad mijn boek uitgelezen. Angelique had voor mij het nieuwe boek van Auke Kok gedownload over de olympische spelen van 1936. Het verhaal ging voornamelijk over twee Nederlandse olympiagangers van dat jaar : Rie Mastenbroek ( 3x goud en 1x zilver in het zwembad) en Tinus Ostendarp ( 2x brons op de 100 en 200 meter atletiek achter de wereldberoemde Jesse Owens ). Hoe in het licht van die door Nazi Duitsland georganiseerde spelen, hun prestaties in 1936 een hele grote invloed op hub leven zou hebben en dan voornamelijk in negatieve zin. Te warm bij het zwembad besloten wij nog maar even een tripje met de auto te maken. Over de autostrada naar Napels voor het bezoek aan een outlet en daarna toch ook maar naar Pompei. Het was de 1e zondag van de maand en dus de entree was gratis. We wisten dat het daarom druk zou worden en dus pas om 16.00 uur in Pompei, de site was toch tot half acht open. Het slenteren door de beroemde opgravingen was ook weer zeer de moeite waard. Karrensporen waren nog te zien in de stenen, schilderingen op de muur ( moest onmiddellijk denken aan de slogan "Romans go home" uit de monty phyton film life of Brian) en al het prachtige mozaïekwerk, blij dat ik het gezien heb. En altijd maar als je omhoog kijkt die machtige Vesuvius op de achtergrond. Terug in het hotel even de stoffige voeten afspoelen en naar het in het dorpje gelegen barretje om wat te drinken en een snackje bij de borrel te nemen.
De 2e pinksterdag was de dag van de fietstocht door Napels. Van te voren reeds geboekt hadden wij besloten met de trein naar Napoli te gaan. De dames van het hotel brachten ons naar het station Angri en daar stond reeds een hulpvaardige Italiaan klaar om onze kaartjes uit de automaat te verzorgen. Of hij dan wel het wisselgeld mocht houden was zijn vriendelijke vraag. Ook een manier om je boterham te verdienen. Een treintochtje van een half uur bracht ons op Het centraal station van deze stad. Gelijk uit het station werden wij in het diepe gegooid. Wat een drukte en lawaai en wij moesten nog de weg zien te vinden naar de opstapplaats voor de fietstocht. Gelukkig is daar de beste vrouwelijke gids van de hele wereld. Hoe ze het voor elkaar krijgt weet ik niet maar ze kijkt even op het kaartje, zegt "That way" en binnen no time zitten we op de juiste route. Via 1 van de beroemde straten omhoog, met winkeltjes, pizzeria's en koffiebarretjes kwamen wij ( natuurlijk ook nog even een cappuccino gedronken ) bij de opstapplaats. Al snel kwamen daar onze medefietsers aanlopen. Een ouder Belgisch stel uit Antwerpen waarvan de man zelf ook fietstochten deed. De vrouw werkte in Den Haag bij het ministerie van onderwijs in Belgische dienst weliswaar in een samenwerking tussen de Belgische en Nederlandse overheid. Erg aardig stel waar wij een leuk gesprek mee hadden toen wij moesten wachten op onze vrouwelijke gids Gracia. Na een half uur wachten met een paar telefoontjes kwam zij eindelijk met haar fiets aanzetten en kon de tocht beginnen. Napels is niet echt een stad om in te fietsen kwamen wij al snel achter. Druk verkeer, gladde steentjes en geen fietspaden. Maar toch een paar highlights gezien in leuk gezelschap dus in 2,5 uur door de stad gefietst. Heuvel op, heuvel af dus de prinses begon al gauw te protesteren. Na de fietstocht nog even naar het nationaal museum waar de mooie stukken uit Pompei worden tentoongesteld. Toen via een terrasje weer richting het station. Om 19.00 uur zaten wij in de trein waarvan wij dachten dat deze weer zou stoppen op het zelfde plek als vanochtend. Maar helaas daar reed deze trein keihard voorbij en dat terwijl wij al gebeld hadden naar het hotel om ons op te halen. Twee dorpen verderop stopte de trein dan wel maar de medewerker van het hotel vond het geen probleem om ons dan daar maar op te halen. Lieve Italianen!
Drie dagen achter elkaar 10 km.per dag gelopen waren wij wel toe aan een bubbelbadje in de hotelkamer. De laatste dagen maar rustig aan !!!